Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Με κατάνυξη

Και πάλι αντιγράφω γιατί αν μεταφέρω συναισθήματα και καταστάσεις μέσα από δικές μου λέξεις,  θα 'ναι τόση η πίκρα που ούτε κι εγώ δεν θα μπορώ να τα διαβάσω. Ακόμα μαζεύω απ' τον κόσμο γύρω μου λόγια πικρά, γεμάτα φθόνο. Λέξεις ανείπωτες, σκληρές κι απάνθρωπες, κατάρες στη χαρά και στην ελπίδα.
Τόσος θρίαμβος πια τ' άδικο; Ας καταλαγιάσει επιτέλους... "Εσύ" όμως, έλα...

ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.
Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,
νὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.
Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ μὴν εἶσαι μοῦτρο,
νὰ μοῦ δώσεις χόβολη, νὰ μὴν ξεπαγιάσω.
Κι ὕστερα νὰ πέσω μὲ κατάνυξη στὰ πόδια σου,
γιὰ νὰ μάθεις πιὰ νὰ μὴν κλωτσᾶς.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου